باد کوهستانی

صداهای مبهم

در گورستان‌ها

عزادار می‌مانند

رویاهای خام

از دیوارهای اتاق

بیرون نمی‌روند

 

در مقابل باد می‌ایستم

تا موهایم را کنار بزند

بتوانم راحت بنویسم

اشک را بر چهره‌ام خشک کند

و شاداب نگهش دارد

 

باد کوهستانی!

تنها دوست ماندگار من!

مشوقم باقی بمان

عاشقت خواهم ماند

به یادت زندگی می‌کنم

ای باد دوست داشتنی کوهستانی

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *